مسئله 661- لباس نمازگزار شش شرط دارد:
شرط اوّل: لباس و بدن نمازگزار پاك باشد و
اگر كسى عمداً و در حال اختيار و با علم، با بدن و لباس نجس نماز بخواند نمازش
باطل است، ولى اگر در حال ناچارى يا ندانستن اينكه لباس يا بدن او نجس است يا
ندانستن مسئله باشد، مانعى ندارد.
مسئله 662- اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش
نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر
وقت گذشته قضا نمايد.
مسئله 663- كسى كه در وسعت وقت مشغول نماز
است، اگر در بين نماز بدن يا لباس او نجس شود، بايد در بين نماز، اگر مىتواند بدن
يا لباس را آب بكشد يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و اگر
نمىتواند بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند و كسى
صفحه 111
كه در تنگى وقت نماز مىخواند، اگر مىتواند
بايد بدن يا لباس را تطهير كند و اگر نمىتواند بايد اگر ممكن است لباس را بيرون
آورد و به دستورى كه براى برهنگان گفته شد نماز را تمام كند و اگر ممكن نيست بايد
با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحيح است.
مسئله 664- كسى كه در پاك بودن بدن يا لباس
خود شك دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده،
نماز او صحيح است.
مسئله 665- اگر لباس را آب بكشد و اطمينان كند كه پاك شده
است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده، نمازش صحيح است.
مسئله 666- هرگاه اطمينان كند خونى كه در بدن
يا لباس اوست خون نجسى است كه نماز با آن صحيح است، مثلاً اطمينان كند خون زخم و
دمل است، چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده كه نماز با آن باطل است، نمازش صحيح
است.
مسئله 667- كسى كه يك لباس دارد، اگر بدن و
لباسش نجس شود و به اندازۀ آب كشيدن يكى از آنها آب داشته باشد، چنانچه بتواند
لباسش را بيرون آورد، بايد بدن را آب بكشد و نماز را به دستورى كه براى برهنگان
گفته شد بهجا آورد و اگر بهواسطۀ سرما يا عذر ديگر نتواند لباس را بيرون آورد،
هر يك از بدن يا لباس را مىتواند آب بكشد، چه نجاست هر دو مساوى باشد يا نباشد.
مسئله 668- كسى كه دو لباس دارد، اگر بداند
يكى از آنها نجس است و نتواند آنها را آب بكشد و نداند كداميك از آنهاست، چنانچه
وقت دارد بايد با هر يك، يك نماز بخواند، ولى اگر وقت تنگ است، بايد نماز را به
دستورى كه براى برهنگان گفته شد بهجا آورد و لازم نيست آن نماز را با لباس پاك
قضا نمايد.
مسئله 669- شرط دوّم: لباس نمازگزار بايد
مباح باشد.
مسئله 670- اگر فراموش كند كه لباس او غصبى
است و با آن نماز بخواند، اگر خودش غصب كرده باشد، بهتر است آن نماز را دوباره
بخواند.
مسئله 671- اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او
غصبى است و در بين نماز بفهمد، اگر مىتواند آن را بيرون بياورد و اگر نمىتواند،
بايد نماز را بشكند و با لباس غير غصبى نماز بخواند.
مسئله 672- اگر با پولى كه خمس يا زكات آن را
نداده لباس بخرد، نبايد با آن لباس نماز بخواند.
صفحه 112
مسئله 673- شرط سوّم: بايد لباس نمازگزار از
اجزاى حيوان مردهاى كه خون جهنده دارد نباشد و اگر كسى عمداً و در حال اختيار و
با دانستن اينكه لباس او از مردار است و با علم به مسئله، در آن نماز بخواند، نماز
او باطل است؛ ولى اگر سهواً يا در حال ناچارى يا ندانستن اينكه لباس او از مردار
است يا ندانستن مسئله باشد، اشكال ندارد.
مسئله 674- اگر از چيزى مانند مو و پشم حيوان
مرده كه روح ندارد لباس تهيه كرده باشند، نماز خواندن در آن اشكال ندارد و همچنين
اگر چيزى از آن مانند گوشت و پوست و مو و پشم و استخوان همراه نمازگزار باشد مانعى
ندارد.
مسئله 675- با لباسهاى چرمى كه از بازار
مسلمين تهيه مىشود، اگر شك داشته باشد كه از حيوانى است كه ذبح شرعى شده يا نه،
مىتوان نماز خواند؛ امّا با لباسهاى چرمى كه از ممالك غير اسلامى آورده مىشود،
نماز با آن جايز نيست، ولى اگر شكّ داشته باشد كه چرم مصنوعى است يا چرم واقعى،
نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
مسئله 676- شرط چهارم: لباس نمازگزار بايد از
حيوان حرام گوشت نباشد و اگر كسى عمداً و در حال اختيار و
با دانستن اينكه لباس او از حيوان حرام گوشت است و با علم به مسئله در آن نماز
بخواند نماز او باطل است ولى اگر سهواً يا در حال ناچارى يا ندانستن اينكه لباس او
از حيوان حرام گوشت است يا ندانستن مسئله باشد اشكال ندارد.
مسئله 677- اگر چيزهايى از حيوان حرام گوشت همراه نمازگزار باشد نظير موى گربه و
مرواريد و تكمه صدف و مانند اينها اشكال ندارد.
مسئله 678- اگر شك داشته باشد كه لباسى از
حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت، اگر در مملكت اسلامى تهيه شده باشد، نماز
خواندن با آن مانعى ندارد، ولى اگر در مملكت غير اسلامى تهيه شده باشد، در مثل
پوست نماز باطل است و در مثل پشم و مو اشكال ندارد.
مسئله 679- با پوست سنجاب و خز، نماز خواندن
اشكال ندارد.
مسئله 680- شرط پنجم و ششم: پوشيدن لباس
طلاباف و ابريشم خالص براى مرد حرام و نماز با آن باطل است و اگر كسى عمداً و در حال
اختيار و با دانستن اينكه لباس او طلاباف يا ابريشم خالص است و با علم به مسئله،
نماز در آن بخواند، نماز او باطل است؛ ولى اگر سهواً يا در حال ناچارى يا ندانستن
اينكه لباس او طلاباف يا ابريشم خالص است يا ندانستن مسئله باشد، اشكال ندارد.
صفحه 113
مسئله 681- زينتكردن به طلا مثل آويختن
زنجير طلا به سينه و انگشتر طلا به دست كردن و بستن ساعت مچى طلا و مانند اينها،
در نماز و غیر نماز، براى مرد حرام است.
مسئله 682- چيزهايى از ابريشم خالص و طلا كه
صدق لباس و زينت نمىكند و همچنين لباسهاى طلاباف و ابريشم كه ساتر عورت نيستند
نظير عرقچين و جوراب كوتاه و دستمال، در نماز و غير نماز براى مرد اشكال ندارد.
مسئله 683- پوشيدن لباس طلاباف و ابريشم خالص
و زينت نمودن به طلا براى زنان در نماز و غير نماز اشكال ندارد، بلكه استحباب زينت
نمودن آنها به طلا در نماز خالى از وجه نيست.